Život glumca Zorana Radmilovića bio je pun bola
Po očevoj želji upisao je Pravni fakultet, ali je nakon dve godine napustio. Potom je studirao na Arhitektonskom koji takođe napušta, a ubrzo upisuje Filološki fakultet, odsek engleski jezik.
Uporedo je oprobao glumačke mogućnostu u KUD „Ivo Lola Ribar“. Tada odlučuje da napusti studije engleskog jezika i posvećuje se glumi. Na nagovor glavne glumice, koja mu je bila simpatija sa kojom je bio partner u kulturnom umetničkom društvu upisuje i postupno apsolvira glumu na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju, te započeo karijeru u Beogradskom dramskom pozorištu, u kome je igrao u manje značajnim predstavama. Diplomirao je 1963. godine po povratku iz vojske.
Tokom svoje filmske i pozorišne karijere, ali u TV serijama igrao je glavne ili zapažene uloge u filmovima poput "Maratonci trče počasni krug", "Majstori, majstori", "Majstorska radionica", "Radovan treći" i "Kralj Ibi".
Svoju poslednju 299. predstavu "Radovan treći" je održao 9. juna 1985. godine uz velike bolove, ali opet uz njegovu veliku želju predstava je odigrana do kraja. Samo tri dana kasnije prebačen je u bolnicu iz koje se nije vratio. Preminuo je 21. jula 1985. godine u 52. godini života na Prvoj hirurškoj klinici od problema sa digestivnim traktom. Kremiran je, a njegova urna se nalazi u Aleji zaslužnih građana na Novom Groblju u Beogradu.
Bio je oženjen glumicom Dinom Rutić. Inspirisana njime, njegova ćerka Ana Radmilović je napisala dve knjige — „Zalažem se za laž“ i „Kad je svet imao brkove“.
BONUS VIDEO
